Έλληνες του Πνεύματος και της Τέχνης-Οδυσσέας Ελύτης

Στο  αφιέρωμα  παρουσιάζεται   η  ζωή   και  το   έργο  του  μεγάλου  νομπελίστα  ποιητή. Η   Μαρία  Ναυπλιώτου   προσπαθεί  να   αφυπνίσει  ερεθίσματα  που  θα μπορούσαν  να  ανοίξουν  δρόμους  προς  την  ποίησή  του.Στο   vIdeo   κυριαρχεί   η   εμβληματική   για   τον  ποιητή  Μυτιλήνη  ,όπου   η   οικογένεια  του  ποιητή  εξασκεί  τις   επιχειρηματικές  της  δραστηριότητες.Σε   αντίθεση  υπάρχουν   γυρίσματα  στα  αστικό  τοπίο  της  Αθήνας.Το  κράμα  των  δύο  κόσμων  δίνει  ένα   ιδιαίτερο  και  απρόσμενο  αποτέλεσμα.

Αφιέρωμα στον Οδυσσέα Ελύτη

Μικρό  αφιέρωμα   στην  ζωή   του  μεγάλου  Έλληνα  ποιητή.

"To Μονόγραμμα "Οδυσσέα Ελύτη

Διαβάζει  η   Καρυοφυλλιά  Καραμπέτη.

"Κλίμα της απουσίας" Οδυσσέα Ελύτη

Μουσική  : Ελένη  Καραϊνδρου   Το   θέμα   από  την  ταινία   του  Θεόδωρου  Αγγελόπουλου  «The  Weeping  Meadow»( Το  λιβάδι  που  δακρύζει)

Κλίμα της απουσίας 

Όλα τα σύννεφα στη γη εξομολογήθηκαν 
Τη θέση τους ένας καημός δικός μου επήρε 
Κι όταν μες στα μαλλιά μου μελαγχόλησε 
Το αμετανόητο χέρι 

Δέθηκα σ' έναν κόμπο λύπης. 

II 

Η ώρα ξεχάστηκε βραδιάζοντας 
Δίχως θύμηση 
Με το δέντρο της αμίλητο 
Προς τη θάλασσα 
Ξεχάστηκε βραδιάζοντας 
Δίχως φτερούγισμα 
Με την όψη της ακίνητη 
Προς τη θάλασσα 
Βραδιάζοντας 
Δίχως έρωτα 
Με το στόμα της ανένδοτο 
Προς τη θάλασσα 

Κι εγώ - μες στη Γαλήνη που σαγήνεψα. 

III 

Απόγευμα 
Κι η αυτοκρατορική του απομόνωση 
Κι η στοργή των ανέμων του 
Κι η ριψοκίνδυνη αίγλη του 
Τίποτε να μην έρχεται Τίποτε 
Να μη φεύγει 

Όλα τα μέτωπα γυμνά 

Και για συναίσθημα ένα κρύσταλλο.

Oδυσσέας  Ελύτης

Εννοιολογικός χάρτης των λογοτεχνικών σχολών

Ο Ελύτης διαβάζει Ελύτη

 "Ναοί στο σχήμα τ' ουρανού"                                          

                                (πατήστε  με  το  ποντίκι  πάνω  στον τίτλο  του  ποιήματος)

Ο Οδυσσέας  Ελύτης  διαβάζει  ένα  απόσπασμα από  το "Άξιον Εστί"

Ναοί στο  σχήμα  του ουρανού

και  κορίτσια  ωραία

με  το σταφύλι στα δόντια που  μας πρέπατε!

Πουλιά  το  βάρος  της  καρδιάς  μας  ψηλά μηδενίζοντας

και  πολύ  γαλάζιο  που   αγαπήσαμε!

Φύγανε ,φύγανε

ο Ιούλιος  με  το  φωτεινό  πουκάμισο

και ο Αύγουστος  ο  πέτρινος  με  τα μικρά του  ανώμαλα   σκαλιά

Φύγανε  φύγανε

και  βαθιά   κάτω  από  το χώμα   συννέφιασε  ανεβάζοντας  χαλίκι  μαύρο και βροντές,η  οργή  των  νεκρών και  αργά  στον  άνεμο  τρίζοντας

 εγυρίσανε πάλι  με το στήθος  μπροστά

φοβερά  των   βράχων  τ' αγάλματα