Ο Ελύτης διαβάζει το "Λακωνικόν" από το "Έξι και μία τύψεις για τον ουρανό" |
"Λακωνικόν"(πατήστε πάνω στον τίτλο του ποιήματος)
Ο καημός του θανάτου τόσο με πυρπόλησε,που η λάμψη του επέστρεψε στον ήλιο.
Κείνος με πέμπει τώρα μέσα στην τέλεια σύνταξη της πέτρας και του αιθέρος,
Λοιπόν , αυτός που γύρευα ,ε ί μα ι.
Ω λινό καλοκαίρι , συνετό φθινόπωρο,
Χειμώνα ελάχιστε,
Η ζωή καταβάλλει τον οβολό του φύλλου της ελιάς
και στη νύχτα μέσα των αφρόνων μ' ένα μικρό τριζόνι κατακυρώνει το νόμιμ του Ανέλπιστου.